1e dagen op chaska wasy...

Hier dan mijn eerste ervaringen op chaska wasy...
Ik woon 50 minuten er vandaan, dus moet een stuk lopen, met de bus en weer een stukje lopen. Even wennen allemaal, maar nu weet ik het.
Zaterdag was mijn eerste dag en zoals het gaat hier; alles liep anders.
Hoewel ik me daarop heb ingesteld, valt het niet altijd mee. Nix is vanzelfsprekend. Er was deze middag alleen vast personeel en geen andere vrijwilligers. Ben maar gewoon gaan zitten en heb gekeken wie er op me af kwam. Nou, wat dat betreft hoef je je niet te vervelen in chaska wasy. Er zijn veel kinderen die graag je aandacht willen. Gedurende de middag kwamen er steeds meer kinderen bij en ik vroeg me af waar zij vandaan kwamen! Dat weet ik nog steeds niet. Het was een hele drukke hectische chaotische middag. Ik hielp eerst met het middageten. Dat is opletten geblazen, want er zijn kinderen die het niet zo nou nemen en als hun eten op is... beginnen ze aan het bord van hun buurman. Als deze het niet in de gaten heeft of niet begrijpt wat er gebeurt is ie zijn eten kwijt. Vooral de kleintjes zijn uiteraard de dupe van deze kleine rovers. Ik zat aan deze tafel om te helpen en had mijn handen vol aan ´de rovers´ weg te houden en te zorgen dat de kleintjes zo fatsoenlijk mogelijk wat naar binnen kregen. Overal zat soep, rijst en anderszins ;-)
Ik had mijn best gedaan.
Toen de toiletronde. Alle kleintjes op een potje in dezelfde badkamer.
Daarna was er geen activiteit o.i.d. Alle kindjes bij elkaar in 1 ruimte (denk wel 30) Het was heel druk. De kinderen verveelden zich. Op mijn eerste dag wilde ik even afkijken. Heb met wat kinderen individueel wat gedaan. De begeleiders leken zich ook nergens druk om te maken, dus deed ik dat ook maar niet. Sommigen waren wel aardig, anderen vonden het vlgs mij lastig dat er ´weer een vrijwilligster´ was. Kan wel een simpel gesprekje voeren inmiddels, maar als het te snel gaat wordt het moeilijk. En vooral het praten vind ik nog lastig. Dat gaat nog erg langzaam (ben dus ook gehandicapt daar).
Heb de kindjes ook mee naar bed gebracht. Dit gaat allemaal nogal ruw en rauw en ik moet er erg aan wennen. Ik was bekaf. Het zat er op.
Zat naast een lastige dronken vent in de bus en dat was niet leuk zo in het donker (19.30u). Misschien dat ik toch ga vragen of ik de ochtenden mag werken.

Vandaag heb ik de ochtend gewerkt. Er waren wel 4 andere vrijwilligers en dat was fijn. Zij vertellen me tenminste wat.
Ik geloof niet dat vanmorgen de nieuwe school is begonnen. Ik snap er nog niets van. Ik zei tegen 1 vd andere vrijwilligers dat ik ´het systeem´ nog niet echt door had. Hij zei dat dat kwam omdat er geen systeem is! Dat verklaart een hoop.
Voorlopig wil ik het allemaal niet begrijpen, maar spring ik in op de momenten dat ik denk dat het prettig is.
Bijv. vanmorgen. Er was een kindje erg ziek. Rilde helemaal en kon zijn oogjes amper open houden. Heeft een hele tijd bij mij op schoot gezeten ´Mammie mammie´ roepend. Werd gelukkig even later naar de dokter gebracht.
Er werd vanmorgen door een paar kinderen ijverig gekleurd. Er loopt alleen 1 kind tussen dat alles pakt en in zijn mond stopt. Daar heb ik op een gegeven moment ook een tijd mee gespeeld en mee gestoeid. Hij wordt anders de hele tijd door iedereen weggejaagd en dat gaat niet altijd zachtzinnig.
Zo probeer ik wat te betekenen. Het zijn pittige werkdagen, want er gebeurt een hele hoop op 1 dag! Maar het huis is zijn naam wel waard. Het zijn ook sterretjes!
Ben nu helemaal op.
Jullie horen snel weer van mij!

liefs en weer bedankt voor al jullie lieve berichtjes hier! Blijft leuk!!!